Prijeđi na sadržaj

Branislav Sekulić

Izvor: Wikipedija
Branislav Sekulić
Lični podaci
Datum rođenja29. listopada 1906.
Mjesto rođenjaSrbija Beograd, Srbija
(tada  Kraljevina Srbija)
Datum smrti24. rujna 1968.
Mjesto smrtiŠvicarska Bern, Švicarska
NacionalnostSrbin
Pozicijanapadač
Profesionalni klubovi*
Godine Klub Uta. (gol.)
1921 – Kraljevina Jugoslavija FK Dušanovac
0000 – 1922 Kraljevina Jugoslavija FK Karađorđe
1922 – 1926 Kraljevina Jugoslavija SK Jugoslavija 126 (110)
0000 Francuska SO Montpellier
0000 Francuska Club Français
1930 – 1931 Švicarska Grasshopper
1931 – 1935 Švicarska Urania Genève
1935 – 1937 Kraljevina Jugoslavija SK Jugoslavija
1937 Kraljevina Jugoslavija Jedinstvo Beograd
1942 – 1943 Kraljevina Jugoslavija Jedinstvo Beograd
Nacionalna reprezentacija**
Godine Reprezentacija Uta. (gol.)
1925 – 1936 Kraljevina Jugoslavija Kraljevina Jugoslavija 17 (8)
Trenirani klubovi
0000 Kraljevina Jugoslavija HGŽK Cibalia
1948 – 1951 Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija FK Vojvodina
1953 Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija Crvena zvezda
1957 – 1962 Švicarska Fribourg
1958 – 1960 Švicarska Švicarska
1962 – 1963 Belgija RFC Liège
1964 – 1965 Švicarska Young Fellows Juventus
* Nastupi i golovi u profesionalnim klubovima koji se računaju samo za službene utakmice i tačni su do 26.6.2018.

Branislav "Bane" Sekulić (srpski: Бpaниcлaв "Бaнe" Ceкулић; Beograd, 29. oktobra 1906. — Bern, 24. septembra 1968.), je bio jedan od najboljih jugoslovenskih fudbalera između dva rata, istaknuti trener i pedagog.

Počeo je da igra u beogradskim klubovima Javor, Dušanovac, Karađorđe i Soko kao igrač podmlatka, da bi već 1921. sa bratom Dragutinom zaigrao za prvi tim Dušanovca - sa svega 15 godina! Obojica su igrali i u Karađorđu (Bane kao centarfor) i osvojili prvenstvo drugog beogradskog razreda.

Posle Sokola, prelazi u beogradsku SK Jugoslaviju u čijem podmlatku su već igrali braća "Moša" i Nikola Marjanović, "Baja" Dragićević, "Čiča" Luburić i Dača Đurić. Sa ovim igračima doživeo je punu igračku afirmaciju i u dresu SK Jugoslavije odigrao je 156 utakmica i postigao 110 golova. Kao odličan tehničar i dobar strelac, posebno se istakao u prvenstvu 1924. i 1925. kad je SK Jugoslavija osvojila dve jedine titule prvaka države. Igrao je na mestu centarfora, leve polutke a najčešće kao levo krilo.

Uz 28 utakmica za reprezentaciju Beograda i dve za "B" ekipu Jugoslavije (19341937), za koji je postigao jedan gol, odigrao je i 17 utakmica za najbolju selekciju Jugoslavije i postigao osam golova. Debitovao je 4. novembra 1925. u prijateljskoj utakmici protiv Italije (1:2) u Padovi, a poslednju utakmicu odigrao je takođe u prijateljskoj utakmici 13. decembra 1936. protiv Francuske (0:1) u Parizu.

Branio je boje Jugoslavije na prvom Svetskom prvenstvu 1930. u Urugvaju, a 26. avgusta 1934. protiv Poljske (4:1) u Beogradu postigao je tri gola.

Kad je jula 1926. napustio Jugoslaviju, bio je među prvim jugoslovenskim fudbalerima koji su kao profesionalci igrali u inostranstvu. U Francuskoj je igrao za Monpelje i Klub Franse, i na kup utakmici Monpelje - SAP (11:0) postigao devet golova! Igrao je i u Švajcarskoj za ciriški Grashoper i ženevsku ekipu Urania.

Vrativši se u Jugoslaviju, u sezoni 1935/36. ponovo je igrao za beogradsku SK Jugoslaviju, zatim je prešao u Jedinstvo u kome je 1937. godine završio karijeru.

Tokom Drugog svetskog rata bio je u zarobljeništvu, a posle rata se istakao kao odličan trener i pedagog. Bio je trener beogradske Crvene zvezde, novosadske Vojvodine, subotičkog Spartaka, Proletera iz Zrenjanina i Jedinstva iz Stare Pazove, a kad je 1957. napustio Jugoslaviju, bio je trener u Friburgu (1961), Liježu (19621963), u Austriji (19651966) i 1967. ponovo u Friburu (Švajcarska). U periodu 19581960. bio je trener reprezentacije Švajcarske

Posle višemesečne bolesti umro je u Gradskoj bolnici u Bernu, a sahranjen je u mestu Belfo (Belfaux) kraj Fribura.

Trofeji

[uredi | uredi kod]

SK Jugoslavija

[uredi | uredi kod]

Povezano

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]